Cumartesi akşamı tüm aile fertleri geç yatmıştık ama Duru istikrarını bozmadan sabahın köründe uyandı. 2016 belki bana uyku getirmiştir umuduyla bebemi babasına devretmeye yeltendim ama 4-5 uyandırma girişimi sonunda derin bir 'hııımmm' dışında cevap alamadım. Bari kızıma şirinlik yapayım diye uzanınca yüzüme yediğim tırmıkla ve can havliyle uyandım!! E uyku, keyif?
Telefon Eylül'ün eline geçince bu kareler ortaya çıkıyor... Evimizde bir pazar pejmürdeliği hakim tabi :)
Ve yeni yılın ilkleri; ilk maymunu, ilk sevinci, ilk karı, ilk poğaçası, ilk hastalığı...
Duru'ya soğuk buhar uygulamak çok kolay; hadi kızım buharı ham yap... Her şeyi yemeye gönüllü kızım hemen ağzını dayar makinaya :)
2016'nın ilk Murakami'si ve ilk örgüsü...
Bu ve bunun benzeri 50-51 hafta daha geçecek ve yeni yıl eskiyecek...
Ömür kısa, daha çok gülümsemeli....