Oğullar ve Rencide Ruhlar

Bence Alper Canıgüz'le Emrah Serbes sırt sırta vermişler birer kitap yazmışlar; Oğullar ve Rencide Ruhlar ile Erken Kaybedenler :) Canıgüz azıcık daha etkileyici yazmış...

Kahramanımız Alper Kamu (ama öyle böyle değil hakkaten kahraman), beş yaşında yani en olgun döneminde :) Kitabın kendi tanımıyla hem filozof hem fırlama..Islıkla klasik besteler çalan, Posbıyık Nietzsche ile arası iyi olan, Werther'in acılarına kayıtsız kalmayan bir lafebesi..

Kocaman bir gülümseme ve hatta yer yer kahkahalarla okudum kitabı. Ve Leyla ile Mecnun izlerken aldığım zevki aldım:))

Alıntı yapmak istediğim o kadar çok yer var ki..

Seçmeler;

Birgün toz zerrecikleri sizi bağrına basarsa, bilin ki ya nirvanaya ulaştınız ya da çıldırdınız. Hangisi olduğuna kendiniz karar vereceksiniz.

Eve dönüş yolunda bütün gün ne halt ettiğimi sorduğunda anneme vereceğim cevabı düşünüyordum; "Adam vurdum, haneye tecavüz ettim ve hırsızlık yaptım. Ama yine de benimle gurur duyabilirsin anneciğim çünkü geride sadece bir tek tanık bıraktım: Sırıtkan bir porselen eşek."

"Masumiyet her zaman avantajdır" diye kendi çapında dahice bir cevap verdi Öztürk. "Yolun açık olsun. Kral'ı öldür ve gel." O zaman ben de tarihe geçecek bir laf etmeliydim; "Bir kralın çıkınında ne olduğunu asla bilemezsin."

En zevk aldığım kısım Alper'in Öztürkle muhabbetiydi..

ENO (Egonükleikasit) kahramanımsın :))

Gerçi Alper'in kahramanlığını ve cesaretini de es geçmemek lazım, nihayetinde 'geçmişyiyen'lerin kralı Castratus'a psikanaliz yaptı ya:)

Yapılan göndermeleri bir mesaj kabul edip, Genç Werther'in Acıları'nı okumaya başlıyorum hemen..

Alper Canıgüz'ün Gizli Ajans'ı da en kısa zamanda okunmalı..

Kapanış cümlemiz Alper Kamu'dan;

Dünya hala dönüyordu işte, bütün pespayeliğiyle...