Günlerim...

Günlerim düşük bir tempoyla geçiyor. Sabahları serviste istisnasız uyuyor, odacının gelmesini beklerken üşüyor, eve gidince gönülsüz gönülsüz yemek hazırlıyor, yemek sonrası masaya sağ tıklayıp "temizle"mek ve Eylül'le oynayabilmek için daha çok enerjiye sahip olmak istiyor, perde yıkamaktan hala nefret ediyor, bayram sürecini minimum yorgunlukla atlatmayı umuyorum.... 

Karamsar mı oldu? Aslına o kadar değil de iş güç derken Ramazan'dan da beklediğim tadı alamıyorum. Hükümet bu işe el atsa, bize Ramazan izni verse ya :)

Bu günlerde çektiğim bir iki fotoğrafla bitireyim en iyisi...

 Geçen hafta gittiğim köyün meydanı, gölgesi koyu bir ağaç ve orjinal bir bank..Bahçemizde böyle bir ağaç olsa, altını kare bir sedirle çevirsek, çayımızı-kitabımızı alsak, yayılsak gölgeye.....

 Çiçek tarlaları..

 Arabada can sıkıntısı...

 Mutfaktan döndüğümde beni bekleyen (ya da beklemeye dayanamayan) manzara. Kucaklanıp bol bol koklanır..

Bana ait olmasa da son dönemdeki ruh halime çok uyan bir fotoğraf..

Bayramı da geçirip, zıpkın gibi-fişşek gibi dönmek istiyorum..