Takvimsel olarak gelen kış, bu sabah kendisini resmen gösterdi. Sabah hafif hafif yağan kar yerleri beyaza boyayamasa da Eylül'ün yatağından zıplayarak kalkmasını sağladı :)
Evde on dakikalık eldiven arayışının ardından (arabanın üzerindeki karları toplayarak) kendimize yılın ilk kartopunu yaptık.
Sonbahar beni biraz zorladı, kıştan yana daha iyi beklentilerim var...
Kasımdan kalanlar;
Eylül'ün gözünden denizler, karalar ve ormanlardan oluşan dünyamız :)
Namını çok duyduğum Menengiç Kahvesi, tatmak için yanlış zamanı seçmiş olmalıyım, bir süre görmek istemiyorum...
Görevli gittiğim köyden bir kare. Hep cumbalı bir evde yaşamak istemişimdir...
Raporla geçen bir hafta, battaniye altında Game of Thrones...
Ve hanemize anne eli değer ;)
Evet evet Aralık daha güzel geçecek...
10 yorum:
Filizciğim öncelikle cidden çok geçmiş olsun diliyorum..
Ben hala atlatamadım.. Çok uzun sürdü nedense bu virus oldukça inatçı..
BurLrda kar yok malesef.. Bir de ben öyle özledim ki karı.. Yıllardır Antakya da kar görmedim şimdi döndüm geldim buralarda da kar yok malesef..
Bir an evvel buralara da yağsa ben de çocuklar gibi oynasam..:))
Sevgilerle..:))
Özlem Hanımcığım geçmiş olsun, en iyi ilaç bolca dinlenebilmek...
Kar bize de göz kırptı sadece, gerçi Eylül'ü sevindirmeye yetti ama ;) Şöyle lapa lapa bir karı özledik tabi...
Sevgiler.
menengiç kahvesini , KOzan'da içmiştim , vazgeçilmez değildi ama güzeldi diye hatırlıyorum .Kar henüz bize uğramadı ama soğuk çok , umuyorum yakında:)
Kitap Eylemcisi; kahve fena değil ama benim midem kötü bugünlerde...Yapması da tecrübe istiyor biraz.
Karı her zaman kuru soğuğa tercih ederim :)
Sevgiler...
burada kar görsek zevkden çok sıkıntısı oluyor, ne kadar geç o kadar iyi..ama çocuklar bayılıyorlar kara.sevgiler..
mehtap; tabi kar her zaman şirin olmuyor...Sıkıntısız bir kış dilerim.
Sevgiler.
İnşallah söylediğiniz gibi olur:)
Kitap Cumhuriyetim; inşallah :)
Ben tam olarak o çektiğiniz fotoğraftaki evde yaşamak istiyorum:) Paylaşım için teşekkürler...
Gamze Hanım, benim de cumbalı evde yaşamak ve pencere önünde kitap&çay keyfi yapmaya dair hayallerim var...Kimbilir belki birgün hayallerimiz gerçek olur :)
Yorum Gönder