Çoluk Çocuk; vefanın, aşkın, dostluğun, sanatın kitabı. Patti Smith'in sevgilisi Robert'in ölümü üzerine yazmaya söz verdiği anılarla dolu kitabı.
Kitap uzun zaman önce girmişti okunacaklar listeme, aldıktan sonra da epeyce bekledi kitaplığımda. Kitabın gerçek yaşam öyküsünden bahsettiğini bilmeden, dahası Patti Smith'i tanımadan başladım okumaya. 60'lar ve 70'lerin Amerika'sında 'sanatçı' olmaya /kalmaya çalışan insanların içinde buldum bir anda kendimi. Patti'nin hayata tutunma, bir şeyler üretme çabası, Robert'in kendini keşfedişi...Bana en ilginç gelen kısımlar Chelsea Otel'de geçen zamandı, elindeki sanat eseri karşılığında otelde konaklayan onlarca sanatçı, bir itibar göstergesi olan yuvarlak masa geceleri...
Sanatçı olunur mu, doğulur mu kafam da karıştı aslında, bir yerlere ısrarla tutunmadan, sefalet çekmeden 'sanat'ına sahip çıkamıyorsun demek ki...
Kitapta yer alan fotoğraflar ise işe bir belgesel havası katmış, yaşananları daha net görmemizi sağlamış.
Kitabı Duru uyuduğu saatlerde okuyabildim ve oldukça uzun bir süreçte tamamlayabildim. Tek solukta okusam belki kopukluklar yaşamazdım ama kitaba döndüğümde hikayeye adapte olamadığım zamanlar oldu. Kitabın benim için yorucu olan kısmı ise bolce isme yer vermiş olmasıydı, zaman zaman kim kimdi karıştırdım.
Kitap 2010 yılında National Book Award'u almış, pek çoğuna göre 2010'un en iyilerinden. Ben Çoluk Çocuk'u bir baş yapıt olarak nitelendiremeyeceğim, özellikle Patti Smith hayranı ve yaptığı müzikten zevk alanlar için daha akıcı olacağı kesin.
Patti Smith Gezi olaylarında da desteğini göstermiş, memlekette suya sabuna dokunmaktan korkanlara örnek olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder