Bir yıl daha biterken adet olduğu üzere bir 'özet' geçmeli :)
2014'ün en büyük hediyesi yanı başımda uyuyor şu anda. Duru, evimizin taze nefesi...
Yılın yarısından fazlasını evde geçirdim kızımla/kızlarımla, aksiyon dozu sınırlıydı, uykusu azdı, gazı boldu :)
İçinde bulunduğum hormonal durumlar nedeniyle ülke gündemini yakından takip edemesem de millet olarak pek de iç açıcı olaylara tanık olduğumuz söylenemez... Dileğim daha huzurlu günlere kavuşmak...
2014'te;
- Hayatımın ikinci büyük mutluluğunu yaşadım,
- Hayatımın en zor on gününü geçirdim,
- Sezaryen sonrası bir haftada ayaklanamam herhalde derken, üçüncü günde kızımı görmeye koşarak gittim, 'annelik gücü' denen şeyi gördüm,
- Sabrın ve duanın gücüne tanık oldum,
- Akrabalarımın/dostlarımın ne kadar yakınımda olduklarını fark ettim,
- Kızımın parmağını tuttum diye sevincimden uyuyamadım :)
- Yine/yeniden geceleri kalkıp kızımın nefesini dinledim, saydım
- 'Dikkat loğusa var' gerilimini yedi mahalleye hissettirdim,
- Vücudumun alabileceği sıvı hacmini bile zorladım, evdeki temizlik malzemeleri dışında her şeyi içtim :)
- Kolik kardeşliği denen dünyanın en birleştirici olgusuyla tanıştım :)
- Bu vesileyle değerli insanlar tanıdım,
- Kucağımdaki bebek katılırcasına ağlarken, sakin sakin oturabileceğimi fark ettim. Kulağa garip gelse de kolik insana neler katmıyor ki ;)
- Anneliğin içgüdüsel bir vergi olduğunu, bir ablanın da anne şefkatiyle hareket edebildiğini gördüm/görüyorum, mutluluğum katlanıyor...
- Hayatımın kitaptan en uzak günlerini geçirdim/geçiriyorum, okuma yazma unutmayacak kadar okuyabiliyorum,
Yeni yılda sağlık, huzur, barış ve mutluluk diliyorum...
Yeni yıl öpücükleri Duru'dan :)
2 yorum:
ne güzel mutluluklar bunlar , lohusalığı saymıyorum :( 2015 önce sağlık sonra ne dilerseniz onu getirsin...
Teşekkür ederim, sevinci bol bir yıl dilerim...
Yorum Gönder