Çocukken yaşadığımız kasabada Hıdırellez pikniği düzenlenir, kadınlarla çocuklar yiyecekleri ve oyuncaklarıyla kasaba dışındaki ağaçlık alana giderdi. Akşama kadar yenilir, içilir ve bolca oyun oynanırdı. Orada yaşadığımız üç sene boyunca 6 Mayıs hep hafta içine denk geldi, ben somurta somurta okula gider, okul çıkışında da koşarak annemlerin yanına giderdim.
Sonra bilinen senaryo; biz büyüdük ve kirlendi dünya....
Komşum yakındaki bir köyde düzenlenen Hıdırelez pilavından bahseder hep, mesai arkadaşının köyüymüş, bu yıl onun davetiyle katılmaya karar verdik.
Eğlenceler cumartesiden başlamış, kadınlar köy meydanında toplanıp eğlenmiş, oyuncaklar kurulmuş. Büyük kalaslarla hazırlanan gıncırakta da hızını alamayıp yaralananlar olmuş ama Allahtan ciddi birşey yokmuş.
Gıncırak Görsel buradan
Biz pazar günü öğleden sonra katıldık, yemek zamanıydı, kocaman kazanlar kurulmuştu. Her sene köylülerin katkısıyla yemek malzemeleri alınıyor, tecrübeli anneler de pişiriyormuş. Herkes kendi malzemeleriyle meydana gelip sofrasını hazırlıyor, kazan başında da sıraya girerek pilavını alıyor ve afiyetle yeniyor.
Biz sadece yemek kısmına katılabildik ama tüm sürecin çok eğlenceli olduğu aşikar. Bu vesileyle uzakta yaşayanlar da köyüne geliyor ve bir bayram havasında geçiyor Hıdırellez.
Bu tür geleneklerin unutulmaması dileğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder