Eğirdir'de mola verince şu binaya bakıp hayaller kurdum; gölün karşısındaki bu bina bizim evimizdi, teras/verandasında geniş koltuklar, büyük bir yemek masası, köşelerde kandiller vardı. Orada kalabalık misafirler ağırlıyorduk. Bir köşede ayağımı uzatıp gün batımına karşı kitabımı okuyordum, kızlar bir köşede kendince oynuyordu (bu sırada eşim napıyor hiç bilmiyorum bak, bir yerde uyuyup kalmıştır o, ya da internet kurcalıyordur). Küçük ahşap balkonlarda çiçeklerim vardı renk renk, rustik perdelerim, uçuşan tüllerim, kokulu mumlarım vardı.
Üst balkon kocaman pencereleri olan bir odaya açılıyordu, duvardan duvara kütüphane, köşede bir şömine. Kış köşesiydi burası, keyif köşesiydi...
En alt kat kilerdi, atölyeydi, garajdı. Tüm pasaklı hobiler orada icra ediliyordu...
Mutfak aydınlıktı, köşedeki demlikten kendime tazecik bir bardak çay alıp terasa çıkıyordum ki
Eşim cama vurup 'burada çok sıra var, balığı başka yerden alırız' dedi
Başka yer???
3 yorum:
Kışın şöminenin başında kitap okuması da güzeldir.
Yanında sıcacık çay, taze kurabiye de olsun ama :)
Ne gider ama :)
Yorum Gönder