2015 Biterken...

 2015'e şu boyutlarda bir Duru ile girmiştik, oturduğu yerde destek olmazsa yıkılan, sebze püresiyle yeni tanışmış, kolikten henüz kurtulmuş...
Yediğimize içtiğimize karışmaz, verileni yerdi...

 

 2016'ya ruh halini birebir yüzüne yansıtabilmiş yukarıdaki Duru ile gireceğiz inşallah. Artık bıraktığımız yerden çook uzakta bulabildiğimiz, mütemadiyen tepelere tırmanmaya çalışan, evin diğer fertlerine fırça atan, tv'de sürekli molfix reklamı ve Muppet Show görmek isteyen, duvarlara post modern resimler çizen, sandalyeyi tezgaha dayayıp yiyecek neler var diye aranan, sabahları mutlu uyanan bir Duru ile :)

 

Mutfağa girdiğinde ilk odaklandığı şey ekmek oluyor. Evimizin Hüsmen Ağası...

 

Artık bebeğine kitabı kendisi okuyor; hikaye çok sıkıcı sadece mama ve babaanneden oluşuyor ama onlar halinden memnun :)

 Normal oyun saatlerinde inişli-çıkışlı bir oyun düzenleri var. İşin içinde girilmemesi gereken bir oda/alınmaması gereken bir obje/yapılması gereken ev ödevleri varsa aralarından su sızmıyor...Ama 'biraz oynayın da ben dinleneyim/odanıza gidin de şu filmi bitirelim' denildiyse birden bir husumet patlak veriyor!!!
En sevimli halleri sabah Duru'nun uyanıp doğru ablasının yatağına gitmesi, kedi yavrusu halleri :

 Evimizin atarlı ablası/erken ergeni itiraz etmek için her gün yeni nedenler bulabiliyor, 'ama bu haksızlık' cümlesini hiç tanımadığı Calimero'dan devralmış, evin içinde dolanmakta. Ona yumurta şeklinde bir şapka örmeyi planlıyorum...

Okulu seviyor ama adını şimdi hatırlayamadığım ve 'Öğrenciler olmasa okulları ne güzel idare ederdim' diyen zamanın Milli Eğitim Bakanı ile  benzer düşüncelere sahip; keşke hiç ödev olmasa...

Mesela bu pozun ardından bir sokak lambası bulup altına oturmuş, beni yalnız bırakın diye bağırmıştı. Devlet Baba bu işe bir el atsa da 'ergenliği' kaldırsa ya!!!

 

 2015 gezi/tatil/piknikler açısından nispeten zengin bir yıl oldu, Duru'nun biraz büyümesiyle eski tempomuza dönebildik ama bu sene sınırları biraz genişletmekte fayda var :)

 Belki kalabalık bol çocuklu bir grupla kamp yapabiliriz...(inşallah)

 Yaz tatilini bir kamp alanına kaydırabiliriz...(inşallah)

Arabayla çıkılan kısa gezileri sırtımızda çantamızla, yürüyerek yapılanlara dönüştürebiliriz...(İnşallah)

 

2015'te yaptığım en akıllıca şeylerden birisi evdeki kitaplık ve sahpaları boyamak oldu. Hala bakıp bakıp 'iyi ki boyamışım di mi?' diyorum, ev ferahladı resmen. Gerçi diğer aile fertleri bu konuyu benim kadar tekrarlama taraftarı değiller ama olsun, ev ferahladı canım... :)

 

2015'in bir diğer doğru adımı da bir topluluğa doğru atılanıydı. Ne güzel insanlar ve kitaplar kazandırdı/kazandırıyor bana ....

Okuduğumuz kitaplar içinde Eylül en çok Miguel'den etkilendi. Okuduğumuz ilk uzun soluklu hikayeydi. Sonra Matilda'yı çok sevdi, ödevlerini yaparken 'Atilla'yı hep 'Atilda' diye yazdı :))

 

Ve ben...

Daha çok ailem için zaman harcadığım, çocuksuz yapılabilen aktiviteleri (neredeyse) unuttuğum bir yıl geçirdim. Yenisinden bana ait daha fazla zaman getirmesini rica ediyorum...

2015 annelik yolunda yeni deneyimler edindiğim, zaman zaman sabrıma şaşırdığım, zaman zaman bir iki saniye içinde çileden çıkabildiğim, evet evet tek çocuk hiç çocukmuş anladık!!! dedirten bir yıl oldu...Yeni yılda annelik ile ilgili  bildiğim yerlerden sınav olmak istiyorum...

2016'ya da Noel Baba'yı kıskandıracak kadar göbekli giriyorum :) Meslek değiştirmeyi düşünmediğimden azıcık az yemeyi düşünsem olacak. Yeni yıl anladın sen onu...

Yine okumadığım kitapları bitirmek yerine yenilerini aldım, kesmedi evdekileri bırakıp kütüphaneden almaya başladım. Yeni yılda bir düzenleme yapıp, okunamayan kitapları bir araya toplayabilmeyi, bir ucundan okumaya başlayabilmeyi umuyorum...

Mesela evde kendime ait bir okuma köşem olsa, yanımda şöyle yuvarlak beyaz bir lambader olsa. Yeni yıl köşeyi ben hallederim, sen lambayı ayarla ;)

Bahçeli ev dileğim baki...Detaylara girmiyorum...

 

Tüm bunlar bir yana ben 2016 yılından daha çok sağlık, adalet ve barış bekliyorum. İnsanların çıkar savaşları yüzünden çocuklar ölmesin, anneler ağlamasın istiyorum. İnsanlarda çevre bilinci gelişsin, insanlar düşünebildiklerini daha sık hatırlasınlar istiyorum. Adalet dediğimiz ve artık ütopik bir ifadeye dönüşen olgunun yeniden uygulanabilir olmasını, insanların güvenebileceği tek adaletin 'İlahi adalet' olarak kalmamasını istiyorum.

 

2015'i aratmayacak, mutlu bir yıl diliyorum...