Mike Smith; o bir 'Kilit Sanatçısı'. Kombinasyonlar, şifreler ya da anahtar olmadan herhangi bir kasayı, asma kilidi veya kilitli kapıyı açabiliyor. Zamanını hikayesini yazarak geçiriyor çünkü başından geçenleri paylaşabilmesinin tek yolu bu; yazmak. On yıl boyunca hiç konuşmadı. "Mucize Çocuk" olarak ünlendiği o trajik günden beri.. Tek bir kelime bile.
Mike destek vermekten kendinizi alıkoyamayacağınız o gizemli insanlardan biri-aşkını resimlerle tasvir eden, uçurumun kenarından dönmüş, mücadeleci bir ruh..Sessiz bir dahi..
Özgün içeriğiyle en iyi roman dalında 2011 yılının Edgar Ödülü'ne layık görülen "Travma" ; karakterleri yalnızca belleğinize kazımıyor, aynı zamanda kombinasyonlar ve olasılıklar hakkında sizi kışkırtıcı bir yolculuğa davet ediyor.
Bir travma ile hayatı yön değiştiren Mike, farklı yeteneği sayesinde "kutu adam"a dönüşür. Açamayacağı kapı/kilityoktur. Ve bu özelliği sayesinde aranılan bir ekip üyesi haline gelir, tabii karanlık işlerde.
Kendini okutan macera kitaplarından birisi Travma. İşin içine esas adamımızın konuşamaması da girince, hikaye farklı bir boyut kazanıyor.
Bir travma ile hayatı yön değiştiren Mike, farklı yeteneği sayesinde "kutu adam"a dönüşür. Açamayacağı kapı/kilityoktur. Ve bu özelliği sayesinde aranılan bir ekip üyesi haline gelir, tabii karanlık işlerde.
Kendini okutan macera kitaplarından birisi Travma. İşin içine esas adamımızın konuşamaması da girince, hikaye farklı bir boyut kazanıyor.
Gerçi kitap bittiğinde altı çizili ya da aklınızda yer edebilen tek bir cümle bile olmasa da kilitleri açan bu sessiz çocuğun hikayesi merak uyandırıyor.
Kapakta yazan övgülerin dozu biraz abartılmış yalnız..
Dengesiz bir yorum gibi oldu sanki :)
Yazın boş bir vakitte okuyabilirsiniz, denk gelirseniz alabilirsiniz ama özellikle peşine düşmenize gerek yok :)
4 yorum:
Selam,
Seni tatlı kirazdan buldum. Oda bana yorum bırakmış. Ama çokta sevindim. Benimde kitap aşkım bir ara sönmüştü. Tekrar başladım ve inanamıyorum. 10 yaşımdaki oğlum için okumaya başladım ama şimdi okumaya doyamıyorum. ara verdiğim dönemler içinde inanılmaz üzüldüm, en çokta oğlumla ilgili daha çırpındığım konularda bukadar net ve güzel kaynaklardan yararlanmadığıma üzüldüm. Ama sebebi var bir tanıdığım vardı sürekli kişisel gelişim ve çocuğu için kitap okurdu ama egoları okadar yoğundu ki. Bu kitapları boşuna okuyor derdim. Sanırım o bende çocuk için kitaplar doğru kaynak değil dedirtti. Ve sağdan soldan o şu bu şöyle yapmışlardan sıkıldım. Ruhum daraldı. Sıkıcı hikayeler. Nasıl içine girdim bilmem bunların. Ama kitap yine kurtardı beni. Bilmiyorum ama acayip mutlu etti bu beni. Hafta sonu eski felsefe eğitim merkezinede gideceğim sanırım. Yenilenme diyelim buna :) ÇOk mutlu oldum. Seni tanıyınca dahada sevindim çünkü senden birsürü şey öğreneceğim ve anladığım kadarıyla kitap konusunda benden çok öndesin. Ve ben bayılırım kitapların böyle açıklamalarından sonra alıp okumaya :) Çok yazdım işin özü şuki tanıştığımıza sevindim :) Hemde çokkkkk..:)
suhuba; Merhaba:)
Hoşgeldiniz bloğuma.
Hiç bu kadar uzun bir yorum yazanım olmamıştı, ne güzel :)
Annelik, kitaplar, yemekler (ki gördüm pırasa dolmasını :)), benim daha yolun başında olduğum ama sizin epey yol almış olduğunuzu gördüğüm dikiş derken epey ortak nokta bulup, birbirimizden yeni şeyler öğreneceğiz, deneyimlerimizi paylaşacağız inşallah :)
Çok memnun oldum..
Sevgiler...
Merak ettiğim bir kitaptı, kahramanın özellikleri bile bu kitabı bana okutturur gibi geliyor.
BeyazKitaplık; okuyun da sizin yorumlarınızı da alalım..:)
Yorum Gönder