Cinayet Sancısı-Osman Aysu
Kütüphaneden...
Yazarın ismine aşinaydım, baktım kitap da polisiye "umarım aksiyonu/gerilimi" boldur deyip aldım.
Kitap bence tuzsuz ve limonsuz çorba gibiydi..(Diyetteyim ya kitabı beğensem muhtemelen bol ekşili kısır gibiydi derdim :))
Konu çok yüzeysel ve yavan işlenmişti. Karakterler sürekli aynı şeyleri tekrarlayıp durdu. Benzer ruh hallerini Ahmet Ümit kitaplarında da gördüm ama onlar en azından farklı cümlelerle kendini ifade ediyordu. Karakterin ruh hali ve fiziksel yeteneklerini kafamda oluşan imajla hiç örtüştüremedim. Anlatılan olaylar ve insanlar özellikle de esas oğlan çok ütopikti...
Olaylara polisiye olarak değil psikolojik olarak yaklaşılmıştı, o yüzden polisiye severleri tatmin edebilecek bir öyküsü yoktu...Sonuç da sürpriz olamayacak kadar aşikardı..
Demem odur ki Cinayet Sancısı sancılı bir kitap...Ağrıyı sancıyı göze alanlar okuyabilir, benim gibi ağrı eşiğine güvenmeyenler eminim çok daha iyi alternatifler bulabilirler...
4 yorum:
Sevdiğim bir ayzar ancak bu romanı okumadım.Uzun gece çok iyidir...
Sizin Uzun Gece'yle ilgili yazınızı okumuştum. Sevemedim Aysu'nun bu kitabını, diğer kitaplarını okumak için de acele etmeyeceğim sanırım :)
Osman Aysu bana hep çok enteresan gelir, sanki yabancı romanların yerli yapımlara uyarlanmış halleri gibidir, anlatım dili de ilginçtir bazen öyle kelimeler kullanır ki sözlük gerekir bazense o kadar günümüzdendir ki , akar su gibi.Neyse severim kendisini ve fakat bunu okumadım ha zaten hepsini de okumamıştım , 4-5 kitabını okudum ama çok fazla kitabı var:)
Kitap eylemcisi, belki birkaç kitap okuyunca tarzına aşinalık kazanırım ama bu kitap pek iç açıcı gelmedi bana...
Evet pek çok kitabı varmış yazarın..
Yorum Gönder