Tanrı Beni Görüyor Mu?

Murat Gülsoy gördüğü eğitimle kitaplarını şekillendiren bir yazar bence; bir mühendis gözüyle yazıları şekillendirip, psikolojik unsurlarla da derinlik katıyor. Ve ben kitaplarını okumaktan büyük bir zevk alıyorum.

 

 

 

Uzun bir aradan öykü kitabı okumanın verdiği hevesle, yazarın kelimelerle oynadığı oyun birleşince; " keşke kitap emanet olmasaydı, ben bunu geri vermeye kıyamam ki" düşüncesiyle bitirdim kitabı...

Kitabı tanımlamak da zor benim için, eminim işin eğitimini alanların bu tarz kitaplar için kullandığı tanımlar/sınıflar mevcuttur. Ben sadece hemen her cümlesini severek okuduğum için zorlukla seçtiğim bir kaç cümleyi aktarıp, bu kitabı muhakkak okuyun diyebilirim...

 

"Evcil oyunlara zorlanan çocuklar maskeli olur. Doğru demişsin. Şiirde yanlış olur mu hiç? Doğruluk değeri ölçülemeyen cümleye dize denmez mi zaten? Ah, bir zamanlar, sen, ben ve her konuştuğumuzu temize çeken puhukuşları. Nerdeler şimdi?"

 

"Başkalarını nasıl gördüğümü biliyor musun? Nerden bileceksin ki...İnsan sadece kendi gözüyle yanılır."

 

Konuşan Sözlük'ten;

(Uzak)

"Ne kadar uzaksa o kadar iyidir. Ne mi? Her şey. Hayal uzaklığın karesi ile ters orantılıdır."

 

(Ve)

Şeyleri bir araya getirdiğimde aralarında oluşan boşluğu küçültmek için uydurduğum bir sözcük 've'. Ben ve sen, dedektif ve katil..."

 

 

Bize Kuşdili Öğretildi adlı öykünün çok farklı bir tarzı vardı, tasarımı Sercan Şengül tarafından yapılmış.

 

 

Murat Gülsoy'un bu kitabını öyküseverlere, Sevgilinin Geciken Ölümünü de romanı tercih edenlere tavsiye ediyorum...