Antalya 1 2 3...

Kar kendini göstermeden yollara düştük...

Ucuna bir gün izin ekleyip haftasonunu Antalya'ya ayırdık. Lülü sevincinden istediğimiz herşeyi yaptı ama karın ağrısı yüzünden gidişimiz biraz sıkıntılı oldu.

 Ucundan kıyısından gökkuşağı eşliğinde başladık yola..Karla karşılaşmayalım diye Isparta üzerinden gittik.

Isparta sonrası manzara harikaydı. Mecburi/keyfi derken ne çok mola verdik..

 Isparta-Antalya sınırı, yemek molası..Bu reyonu da silkeleyecektim ama Eylül'ün karın ağrılarından fırsat bulamadım.

 Yollar da dahil her yerde karşımıza bu mantarlar çıktı. Ben mantara karşı çok temkinli yaklaşırım, cesaret edemem. Bu sabah haberlerde de Tayfun Taliboğlu'nun Burdur'da yediği mantardan zehirlendiğini okuyunca, iyi ki denememişiz dedim.

 Ayşesiz yemek olmaz tabii :)

 Bir Antalya klasiği, taş atan Lülü..Kendisi denize girmek için de epey ısrar etti.

 Yine benekli-çizgili derken bir sürü taş topladık. Lülü boyayacak hepsini..Ayşe de çaktırmadan fotoğraf karesine girmiş, takla atıyor sanki :)

 Antalya'da en sevdiğim parklardan birisi Karaalioğlu Parkı...

 Parkın sevimlisi,

 Kediyi arayan bizim sevimli :)

 Orman Bölge Müdürlüğü kampüsü; eşimin çocukluğunun geçtiği, her bir meyve ağacının yerini eliyle koymuş gibi bulabildiği, çocuklar için şahane bir alan.

 Ve dönüş. Eylül, Ayşe, Pepee dergisi, uğur böcekleri vs..

Yolda yağmurla köşe kapmaca oynadık. Hiç sağanağa yakalanmadık ama bizden sonra şiddetli bir fırtına başlamış Antalya'da. Eve geldik, bir süre sonra burada da yağmur başladı, hala yağıyor..

 

Kış geliyor, gezmeye mecburen ara verecek, evde vakit geçirmenin yollarını bulacağız artık.

Güzel bir hafta diliyorum herkese..